Adriano, ish-sulmuesi i njohur brazilian, ka folur hapur për luftën e tij me depresionin gjatë kohës kur luante për Interin dhe më gjerë. Në autobiografinë e tij, “Adriano, Meu Mado Maior”, ai zbulon peripecitë e jetës personale dhe profesionale, duke përfshirë ndikimin e rëndë që pati humbja e papritur e babait.
Arsyeja dhe simptomat e depresionit
Humbja e babait ishte një goditje e madhe për Adrianon, e cila çoi në izolim emocional dhe humbje të motivimit për futbollin e jetën e përditshme. Ai rrëfen: “Nuk kisha energji as për të shkuar në stërvitje, as për të ndjekur një rutinë të shëndetshme si ushqyerja dhe pushimi i rregullt. E vetmja gjë që mendoja ishte të pija dhe shkoja në diskoteka, duke përdorur alkoolin si një mënyrë për të harruar dhimbjen”.
Varësia nga alkooli
Adriano e ka përshkruar alkoolin si një mekanizëm për të përballuar stresin dhe dhimbjen e tij, por që e futi atë në një rreth vicioz të sjelljeve vetëshkatërruese: “Pija për të mos menduar për asgjë. Ishte mënyra ime për të shmangur realitetin dhe të gjitha dhimbjet”.
Ndihma dhe rikuperimi
Familja e Adrianos luajti një rol të madh në ndihmën për ta rikthyer atë në rrugë të shëndetshme. Interi gjithashtu ndërmori hapa për ta ndihmuar, duke organizuar shtrimin në një klinikë në Zvicër për ta trajtuar varësinë dhe problemet e tij mendore. Adriano, megjithatë, e përshkroi këtë periudhë si tepër të vështirë dhe të frikshme, duke thënë se mendonte se do ta detyronin të qëndronte kundër dëshirës së tij.
Më vonë, Adriano vendosi të kthehej në Brazil, ku filloi të punonte me një psikiatër që e konsideronte më të përshtatshëm për nevojat e tij. Në këtë periudhë, ai arriti të bënte përmirësime të mëdha, duke hequr dorë nga alkooli dhe rikthyer gradualisht dashurinë për futbollin.
Mësimi nga historia e tij
Historia e Adrianos është një kujtesë e rëndësishme për presionet e mëdha që përjetojnë sportistët profesionistë dhe rëndësinë e kujdesit për shëndetin mendor. Ajo gjithashtu nënvizon rolin jetësor që luan mbështetja e familjes dhe ndihma profesionale për të përballuar periudhat e vështira të jetës.