Ja si shpjegohet se pse disa foshnja mësojnë të ecin më vonë se të tjerët
Një studim i ri i publikuar në revistën Nature Human Behaviour sjell një perspektivë më të qetësuese për shumë prindër, fillimi i vonuar i ecjes te foshnjat nuk është domosdoshmërisht një tregues i ndonjë problemi shëndetësor.
Hulumtimi zbulon se gjenetika luan një rol të rëndësishëm në kohën kur një fëmijë ndërmerr hapat e parë, duke ndikuar rreth 25% të këtij zhvillimi.
Lexo edhe:
‘Inteligjenca artificiale do t’i bëjë kafshët të komunikojnë si njerëzit’, thotë kompania kineze
Studiues nga Universitetet e Surrey dhe Essex analizuan të dhëna gjenetike nga mbi 70,000 foshnja, duke identifikuar 11 shënjues gjenetikë që lidhen me moshën e fillimit të ecjes.
Ata theksojnë se kjo fazë e rëndësishme në zhvillimin motorik të fëmijës ndodh zakonisht midis muajit të tetë dhe 24-t, një dritare e gjerë që tregon se ekziston shumë variacion natyral mes fëmijëve.
“Simbolikisht, hapat e parë janë një moment i madh për fëmijët dhe prindërit, sepse shënojnë hyrjen në një fazë të re të pavarësisë dhe eksplorimit,” shpjegon profesorja Angelica Ronald, një nga autorët kryesorë të studimit.
Ajo nënvizon se këto gjetje mund të ndihmojnë në kuptimin më të mirë të zhvillimit të hershëm motorik dhe në mbështetjen e fëmijëve me vështirësi në lëvizje apo në të nxënë.
Dr. Anna Gui, një tjetër studiuese pjesëmarrëse, theksoi se deri më tani shkencëtarët nuk kishin kuptuar plotësisht pse disa fëmijë fillojnë të ecin më herët ose më vonë se të tjerët. “Shpesh prindërit ndihen fajtorë ose të shqetësuar kur fëmija i tyre nuk ecën sipas pritshmërive,” thotë ajo.
Por studimi sugjeron se faktorët gjenetikë janë kryesorë, dhe nuk ka gjithmonë arsye për alarm.
Interesante është edhe zbulimi se gjenet që ndikojnë në kohën e ecjes kanë lidhje me zhvillimin e trurit.
Në mënyrë të habitshme, fillimi më i vonuar i ecjes ishte i lidhur gjenetikisht me një performancë më të lartë në sistemin arsimor.
Po ashtu, të dhënat sugjerojnë se fëmijët që ecin më vonë brenda diapazonit normal kanë rrezik më të ulët për të zhvilluar ADHD (Çrregullim i Mungesës së Vëmendjes me Hiperaktivitet).
Ekspertët këshillojnë që prindërit të flasin me pediatrin nëse kanë shqetësime specifike, por nënvizojnë se në shumicën e rasteve, ecja e vonuar është pjesë e variacioneve normale të zhvillimit.
Ky studim jep shpresë dhe qartësi për shumë familje, duke u kujtuar se çdo fëmijë ka ritmin e vet të rritjes dhe zhvillimit, dhe se shkenca po ndihmon gjithnjë e më shumë në kuptimin dhe mbështetjen e këtij procesi jetësor. Syri.net-Bovary.gr.