Verifikimi i fakteve për rastin e OSBE-së tregon se Osmani po thotë të vërtetën

Në atmosferën e nxehtë para zgjedhjeve në Çair, në opinion është aktualizuar tema e vjetër për organizimin e Samitit të OSBE-së. Konkretisht, partia në pushtet VLEN po përpiqet ta zhvlerësojë Bujar Osmanin dhe dje – një pjesë e mediave publikuan një dokument të ashtuquajtur “ekskluziv” për një prokurim të lidhur me Samitin e OSBE-së. Por verifikimi gazetaresk i mediumit tonë tregon se bëhet fjalë për një kontratë e cila është publikuar publikisht në faqen e internetit të Zyrës për Prokurime Publike që para një viti, dhe në thelb – është kontrata për realizimin e një ngjarjeje që ligjërisht çdo institucion është i detyruar ta publikojë në faqen e Zyrës për Prokurime Publike. Kjo do të thotë se nuk ka asgjë të fshehtë dhe misterioze në vetë dokumentin.
Në konferencën e sotme për shtyp, Osmani tha se kontrata ishte dërguar që vitin e kaluar nga ai personalisht si ministër i atëhershëm i Punëve të Jashtme deri te dy institucionet që merren me hetim të konfliktit të interesave, pra KSHPK (Komisioni Shtetëror për Parandalimin e Korrupsionit) dhe Prokuroria Publike, dhe kjo në një kohë kur nuk kishte asnjë dinamikë parazgjedhore. Arsyeja ka qenë, siç shpjegoi Osmani, transparenca ndaj opinionit dhe llogaridhënia para partnerëve ndërkombëtarë, sidomos duke pasur parasysh dukshmërinë që fitoi Maqedonia e Veriut si nikoqire e ngjarjes më të madhe ndërkombëtare diplomatike deri më tani.
Mediumi ynë u përpoq t’i verifikonte pretendimet dhe kërkoi qasje në dokumente dhe doli se është e saktë pohimi i Osmanit – të dy institucionet, edhe KSHPK-ja edhe Prokuroria Publike, kanë pasur dokument me shkrim me të cilin kanë konfirmuar se procedurat janë në përputhje me ligjet. Sipas dokumenteve, Komisioni Antikorrupsion nuk ka gjetur asnjë vërejtje ndaj kontratës së dorëzuar, dhe kjo është dokumentuar me njoftim me shkrim. Prokuroria Publike, gjithashtu, e ka shqyrtuar lëndën dhe ka marrë vendim se nuk ka bazë për veprim.
Edhe pse të gjitha dokumentet kanë qenë të disponueshme në mënyrë transparente, pas shpalljes së kandidaturës së Osmanit filloi një përpjekje e orkestruar për t’i ricikluar këto informacione, tani të paketuara si “ekskluzivitet”. Momenti politik, në të cilin kjo ndodh vetëm e konfirmon tezën se nuk bëhet fjalë për gazetari hulumtuese, por për një përpjekje të dirigjuar për sulm sensacionalist. Osmani, në stilin e tij, komentoi se kjo është edhe një shembull i fushatës që zhvillohet me frustrime dhe narrativa të rreme, duke kujtuar një thënie nga propaganda: “përsërite gënjeshtrën mjaft herë dhe ajo do të bëhet e vërtetë”. Por, siç thotë ai, këtë herë as gënjeshtra nuk do të qëndrojë, sepse faktet janë të qarta dhe të verifikueshme.