Bruno Fernadnes: Nuk ka asnjë marrëveshje për largimin tim nga Unitedi

Kapiteni i Manchester United, Bruno Fernandes, thotë se nuk do të diskutojë të ardhmen e tij me askënd deri pas Kupës së Botës të vitit të ardhshëm.

Mesfushori portugez, 31 vjeç, do të luajë paraqitjen e tij të 300-të për United këtë të shtunë, teksa klubi përpiqet të ndalë një seri prej tre humbjesh radhazi në shtëpi ndaj Brighton. Kjo arritje bëhet edhe më mbresëlënëse duke marrë parasysh se Fernandes ka humbur vetëm 17 ndeshje që nga transferimi i tij prej £47 milionësh nga Sporting në janar 2020, dhe vetëm tre prej tyre ishin për shkak të lëndimeve ose sëmundjeve.

Portugezi refuzoi një ofertë të madhe nga Al-Hilal gjatë verës, dhe më pas hodhi poshtë interesin e ardhshëm nga liga saudite dhe klube evropiane. Ai e di që thashethemet për të ardhmen e tij nuk do të zhduken.

Kontrata e Fernandes, e cila skadon në 2027 me opsion për një vit shtesë, përfshin një klauzolë që do t’i lejonte atij të bashkohej me një klub jashtë Anglisë për £56.68 milionë (€65m), nëse aktivizohet në kohë.

Megjithatë, ai nuk është i gatshëm të flasë për këtë ende: “Siç kam thënë gjithmonë, ndihem mirë këtu. Dua të arrij ëndrrat e mia ende. Nuk mund të flas për klubin. Kam parë shumë njerëz që flasin se tashmë kam bërë marrëveshje për të shkuar sezonin tjetër. Nëse klubi e ka bërë atë marrëveshje, nuk është bërë me mua. Nuk kam folur me askënd. Agjenti im gjithashtu e di si punoj. Nëse do të flasë me mua, do të jetë pas Kupës së Botës. Deri atëherë nuk do të flas me askënd.”

Fernandes ka biseduar me shumë njerëz kur interesi i Al-Hilal u bë publik gjatë udhëtimit të United në Azi pas sezonit. Biseda me drejtorin ekzekutiv Omar Berrada, drejtorin teknik Jason Wilcox, trajnerin Ruben Amorim, bashkëkombësin e tij Cristiano Ronaldo dhe familjen e tij u zhvilluan veçmas. Të gjithë e pranuan se shuma e diskutuar, mbi £100 milionë, do të kishte qenë një rekord i shitjeve për klubin, por askush nuk po e nxirrte Fernandes jashtë.

Amorim madje i tha: “Ne duam më shumë lojtarë që të ndihmojnë skuadrën të bëhet më e fortë. Nëse sjellim disa lojtarë dhe të humbasim ty, përsëri do të humbasim diçka.”

Familja e Fernandesit ndan bindjen e tij për qëndrimin në Manchester: “Fëmijët e mi e duan shkollën këtu. Ata e duan mënyrën se si jetojnë, edhe me motin. Gjithkush është i vendosur. Ndonjëherë themi që shtëpia që kemi këtu, ndjehet më shumë si shtëpi se ajo që kemi në Portugali. Gjëja e parë që ajo më tha ishte: ‘A ke arritur gjithçka që doje te klubi?’ Ajo e di që jo.”

Pas fitores së parë të United ndaj Liverpool në Anfield që nga 2016, Fernandes ishte përsëri në fushat e stërvitjes në Carrington, duke ndjekur dhe motivuar shokët e skuadrës.

Ai e merr seriozisht mbështetjen e kolegëve dhe vlerësimin personal, megjithëse motivimi i tij kryesor nuk janë lavdërimet individuale: “Sigurisht që dua që njerëzit të flasin mirë për mua, por dua arritjet e skuadrës. Nuk kam mundur të sjell suksesin që klubi dëshiron dhe suksesin që unë desha në mendjen time kur nënshkrova. Performanca ime individuale do të më vendosë diku, por jo aty ku dua të jem. Dua të fitoj trofe, të njihem për gjërat e mira që kam bërë për klubin, jo vetëm për numrat individualë.”

Fernandes gjithashtu foli për rëndësinë e karakterit në United: “Në këtë klub duhet të nënshkruash me karaktere të mëdha. Të jesh një lojtar i mirë nuk mjafton gjithmonë për shkak të presionit dhe vëmendjes që marrim. Ky verë solli lojtarë që e kuptojnë dimensionin e klubit. Matheus Cunha ka atë arrogancë për të thënë: ‘më jep topin, dua të luaj, dua të bëj gjëra.’ Brenda, ne duam këtë Cunha. Duam të rrezikojë, të gjuajë, të driblojë. Bryan [Mbeumo] po ashtu.”

Ai përshkroi edhe konkurrencën me Kobbie Mainoo për vendin në mesfushë: “Nuk e shoh Kobbien si konkurrencë negative sepse është shumë i aftë të bëjë atë që unë mund të bëj, por në mënyrë tjetër. Ai më bën një lojtar më të mirë.”