“Një dritë që nuk shuhet – në kujtim të profesorit Mahi Alili”

Shkruan : Pedagog Naim Kurtishi

Ofshamat e dhimbjes
së shpirtit nuk ndalen
Dhe as nuk rikoporohen lehtë .
Dhimja e bluan në heshtje kockën e shkretë
Mik e dëshmitarë i ksaj dhimje
Mbetët i pandashëm loti
Që mbase një ditë edhe sytë mundë të na i lënë të verbët ,
Orët kaluan u bënë ditë ,,e ditët do të bëhen muaj
E po ashtu muajtë do bëhen vite me radhë
Pa ndalesë .
Shpirtin dhimbja e trazon shumë tepër mbrëmje e mëngjes
Në ç’do kohë liti i dhimjës rreshqet nëpër qerpikët e syve .
Si shiu i vjeshtës pa mshirë e plotë denës .
Kurë një copëz shpirti është ndarë nga jeta .
S’ë duket interesantë asgjë në k‘të jetë .
Ai me punën plot pasion e përkushtim, sjelljen, urtësinë, komunikimin model me kolegët nxënësit e banorët , la gjurmë të pashlyeshme dritë e dije dhe mbeti në memorien e tyre një profesor model për të cilin unë dhe ish nxënësit flasin plot respekt edhe sot. Në simbolikën e tij spikatnin tre cilësi themelore:
-Etika e jashtme, pasqyrë për t’u marrë shembull nga kolegët e punës e nxënësit.
-Zelli dhe përkushtimi për profesionin për të transmetuar te nxënësit saktë dijen, shkencën, kulturën.
Urtësia apostolike gjatë komunikimit të impononte ta dëgjoje me ëndje dhe të mësoje prej tij.
Profesori Mahi Alili dhe plejada e tij lanë pas gjurmë drite, në ato vite, kur populli kishte uri më shumë për arsim, dije e kulturë, sesa për bukë. Modele të tilla profesorësh do dëshironim edhe sot, por për fat të keq me ndryshimin e sistemit gjatë demokracisë, arsimi ka marrë goditje të rëndë .
Profesor Mahi Alili edhe pse nuk je fizikishtë do ta kujtoj, me respekt dhe mall, për të gjitha ato vyrtyte të rralla, që përmenda më lartë, por edhe si një person, i cili vlerat e tij na la neve , ua la trashëgimi të përjetshme fëmijëve tu tij, të cilët i takoj me kenaqesi dhe ndihem shumë i lumtur.
Prehu në paq !
I pa haruar qoftë kujtimi për ty profesori im Mahi Alili !
Të kujtoj me mallë …..