Arroganca Politike e Mickoskit përballë Realitetit Shqiptar në Maqedoninë e Veriut

Mickoski është shembull i arrogancës politike dhe i vizionit të ngushtë, një politikan që mendon se mund të manipulojë historinë dhe legjitimitetin shqiptar. Ai haron se shqiptarët autoktonë në Shkup, Tetovë, Gostivar, Kërçovë dhe viset e tjera nuk janë periferikë; ata janë shtylla mbi të cilat qëndron ky shtet. Çdo lojë politike e tij për të kontrolluar apo për të anashkaluar kërkesat e shqiptarëve nuk është vetëm qesharake, por edhe e rrezikshme.

Shqiptarët mbajnë këtë shtet në këmbë. Ata e mbajnë administratën, institucionet dhe stabilitetin politik. Çdo arrogancë e Mickoskit, çdo manipulim me institucionet shqiptare, çdo përpjekje për të fshehur ose minimizuar të drejtat e tyre është sulm ndaj historisë, ligjit dhe të ardhmes së shtetit.

Kërkesat e shqiptarëve nuk janë të rastësishme. Ata kërkojnë ndryshime kushtetuese që garantojnë barazinë dhe të drejtat e rnotetit shqiptarë shtetformuese, gjuha shqipe zyrtare në të gjitha institucionet, përfaqësim proporcional në administratë, gjyqësor dhe ushtri, decentralizim real dhe rotacion institucional me kompetenca dhe buxhete të garantuara, fonde zhvillimore për komunat shqiptare, dhe garanci ndërkombëtare për zbatimin e këtyre ndryshimeve. Këto kërkesa janë identike me standardet e Komisionit Evropian për integrim në BE.

Mickoski i sheh këto kërkesa si pengesa, si ndonjë pretencë lokale, por realiteti është tjetër: çdo refuzim nga ana e tij është sfidë e drejtpërdrejtë ndaj ligjit, historisë dhe standardeve ndërkombëtare. Shqiptarët nuk kërkojnë favore; ata kërkojnë minimumin e drejtësisë dhe barazisë, të njëjtat që BE-ja kërkon për çdo shtet anëtar në procesin e integrimit.

Mickoski nuk kupton gjuhën diplomatike, Çdo lojë politike, çdo arrogancë dhe çdo manipulim nuk do të kalojë pa u regjistruar dhe pa u kundërshtuar. Shqiptarët nuk tolerojnë mashtrime; ata nuk pranojnë të drejta të munguar dhe nuk do të lejojnë që historia e tyre dhe legjitimiteti i tyre të injorohet.

Në këtë lojë politike, Mickoski është një njeri që mendon se mund të thyejë shtyllat e shtetit, por fuqia dhe legjitimiteti shqiptar janë të pakapërcyeshme. Çdo sulm mbi të drejtat e tyre, çdo refuzim i ligjor dhe kushtetues i kërkesave shqiptare do të kthehet si dështim politik, diplomatik dhe historik për të.

Shqiptarët nuk do të heshtin. Ata nuk do të tolerojnë arrogancën dhe manipulimet e Mickoskit. Kërkesat e tyre për ndryshime kushtetuese dhe për barazi të plotë janë të drejta, legjitime dhe të domosdoshme për ekzistencën e një shteti të barabartë dhe demokratik. Kushdo që sfidon këtë realitet sfidon histori, ligj dhe të ardhmen e shtetit – dhe Mickoski po shkon drejt një dështimi të pashmangshëm.

Qani Shabani