Urim Saliu

Njerëzit gjithmonë do jetojnë me informacionin e parë.Një demant të nesërmen nuk është se do ta lexojnë shumë prej tyre që jetojnë me ato që u thanë dhe u shkruan një ditë më herët.

Dhe pikërisht këtu nis gjithçka për tashmë të ndjerin Mahi Nesimin .Ai nuk e meritonte këtë dhe këtu heshti gazetaria,politika,miqtë e kolegët që nuk thanë asgjë të vetme kur ai bënte betejën e jetës për ti mposhtur armiqtë e tij që e vunë para aktit të kryer.Zgjodhën atë ta godasin pamëshirë dhe ai e paguajti me çmimin e jetës.

Ai e ka ndjerë gjatë atë njollë që iu vu dhe ka vuajtur shumë derisa e vërteta për të triumfoi por
prej asaj kohe çdo gjë e tij u shemb në heshtje . Ai u largua nga jeta publike, nga shkrimi ,nga çdo gjë.Atë e ka gërryer në heshtje diçka e madhe sepse njerëzit këtu është vështirë ti bindësh në pastërtinë tënde.Të gjithë u besojnë gojëve të liga që fliten për ty ,qoftë edhe duke mos ditur kurrë të vërtetën tënde .

Ai ka jetuar me këtë dëmkë që ia vunë dhe secilin nga ne ajo do ta mposhtte në një mënyrë ose tjetër sepse ne u besojmë fjalëve dhe jo të vërtetave.

Askush nga ne nuk i ndihmoi ta kalonte atë dëshpërim që ishte shumë më i rëndë për të se sa vdekja fizike që vjen një ditë pashmangshëm .

Tani mes mijëra ngushëllimesh për të , Mahi Nesimi do prehet i qetë. Ndoshta tani do fillojmë ta çmojmë më shumë se kur ai ishte mes nesh dhe ne e lamë të vetëm ta vuajë atë njollë që ia vunë dhe pavarësisht se ajo nuk kishte të bënte me të vërtetën, është vonë për gjithçka.