Nga 1 shkurti, origjina e produkteve të furrës dhe brumërave të tjera duhet të tregohet me shkrim kur shiten, në të kundërt rrezikojnë të gjobiten. Masa ka të bëjë me furrat e bukës dhe dyqanet me pakicë si dhe restorantet.

Në cilin vend është bërë buka juaj? Deri më tani, ndonjëherë ishte e vështirë t’i përgjigjesha kësaj pyetjeje. Tashmë është e detyrueshme të tregohet transparent për origjinën e produkteve të pjekura. Kjo ka të bëjë me bukën (qoftë e plotë ose e prerë në feta, për shembull në restorante) dhe pasta, si dhe sanduiçe ose feta picash.

Në realitet, urdhëresa e re federale ka qenë në fuqi që nga shkurti i vitit 2024. Por tregtarët dhe restauratorët kishin një vit për t’u zbatuar. Nga 1 shkurti, shkelësit janë të ekspozuar ndaj sanksioneve, transmeton albinfo.ch.

Mungesa e ndërgjegjësimit për ligjin e ri

Pak ditë para hyrjes përfundimtare në fuqi të ligjit, duket qartë se masa po zbatohet në mënyra të ndryshme. Në supermarkete ndryshimi duket se është bërë ose është në proces. Në restorante dhe stacione shërbimi, situata është krejt ndryshe. Të kontaktuar nga RTS, disa operatorë u tronditën kur mësuan se origjina e produkteve të bukës duhej të tregohej.

Përballë kësaj situate, sektori i bukëpjekësit artizanal po mobilizohet. “Ne nuk do të denoncojmë, por do të shpallim, do të bëjmë punë pasuese”, shpjegon Eric Emery, kryetar i Shoqatës së Punëdhënësve të Bukëpjekësve-Pastiçerëve-Smbëlsirëve të Kantonit të Gjenevës. Ky pronar furre buke është në origjinë, me kolegë të tjerë, të ndryshimit të ligjit. Në vitin 2019, ata shkuan në Bernë për të bindur parlamentarët që të kërkonin transparencë për origjinën e produkteve.

Rritja e importeve

“Ajo që është e rëndësishme për ne është që njerëzit të blejnë me njohuri të plotë të fakteve. Ne nuk duam të ndalojmë importin e bukës, ky nuk është roli ynë. Ne duam që njerëzit të dinë nëse është bërë në Zvicër apo jashtë vendit sipas standardeve të tjera, paga të tjera”, siguron Eric Emery.

Në njëzet vjet, importet janë trefishuar në Zvicër. Sot, rreth një e treta e produkteve të furrës importohen nga Evropa, Kina, Shtetet e Bashkuara ose Kanadaja. Produktet më pas ngrohen përsëri në dyqane, gjë që mund të mashtrojë konsumatorët, të bindur se po blejnë bukë të freskët zvicerane.

Punë ndërgjegjësuese

Dhe ndryshe nga besimi popullor, buka e importuar nga jashtë nuk është më e lirë, sipas Eric Emery. “Shkoni dhe shikoni në një pikë karburanti, buka është më e shtrenjtë se në shtëpi, se në çdo artizan. Kuptohet që në furrat e bukës artizanale mund të ketë bukë shumë të veçanta që duhen tre ditë për t’u bërë. Kjo është një fushë tjetër. Por kur bëhet fjalë për buka e përditshme, bagueta që na pëlqen të kafshojmë, buka e importuar është shumë më e shtrenjtë, me marzhe shumë më të mira për shitësit sesa e imja”.

A do të mjaftojë tregimi i origjinës për të bindur konsumatorët zviceranë të blejnë vendas? “Kjo do të kërkojë një përpjekje të gjatë ndërgjegjësuese, një përpjekje të përditshme. Na takon ne, artizanët, të bindim konsumatorët për vlerën tonë të shtuar. Duhet të kuptojmë që është një sektor i tërë, nga fusha te blerësi, duke përfshirë mulliri dhe bukëpjekësi nëse bie një nga sektorët, bien të gjithë sektorët”, përfundon Eric Emery.