Të dashur familjarë të viktimave të tragjedisë në Koçan,
Dhimbja që po përjetoni është e paimagjinueshme. Humbja e një njeriu të dashur në rrethana të tilla është një peshë që s’ka fjalë ta përshkruajë, një plagë që nuk shërohet kurrë. Asnjë ngushëllim nuk mund ta zbusë boshllëkun që ka lënë kjo tragjedi.
Në këtë moment zie, zemrat tona janë me ju. Por përtej dhimbjes, ekziston një betejë tjetër që duhet ta fitojmë bashkë – beteja për të vërtetën dhe drejtësinë!
Ka njerëz që përpiqen të përçajnë, të keqinterpretojnë, të hedhin dyshime mbi qëllimet tona. Disa duan t’ju bindin se gazetarët janë armiqtë tuaj, se ne jemi këtu për përfitime personale. Kjo është një gënjeshtër! Ne nuk jemi kundër jush – ne jemi këtu për ju!
Çdo gazetar që erdhi në Koçan e bëri këtë me një qëllim: të mos lejojmë heshtjen të mbulojë të vërtetën! Të mos lejojmë që kjo tragjedi të harrohet, që fajtorët të mbeten të pandëshkuar, që emrat e viktimave të trajtohen si thjesht një statistikë.
Ne nuk kërkojmë sensacion. Nuk jemi këtu për klikime apo për shikueshmëri. Jemi këtu sepse kemi një detyrë – detyrën për të treguar të vërtetën, për të ngritur zërin për ju, për të kërkuar drejtësi kur institucionet përpiqen të heshtin.
Mos bini pre e atyre që duan të na përçajnë. Nëse ne heshtim sot, kush do të flasë nesër? Nëse sot nuk luftojmë për të vërtetën, nesër një tjetër familje do të pësojë të njëjtin fat. Dhe kjo është ajo që nuk guxojmë ta lejojmë!
Ne nuk do të ndalemi. Drejtësia duhet të triumfojë!