Jessica ishte një vajzë 23-vjeçare që punonte si trajnere e orkave në një qendër detare. Çdo ditë, ajo sillte ushqim për orkën për të cilën ishte kujdesur për një kohë të gjatë – një krijesë që ishte bërë si një mikeshë e ngushtë për të. Ato kishin ndërtuar një lidhje të veçantë, të bazuar në dashuri dhe pasion për natyrën.
Por një ditë, kur Jessica ndryshoi orarin e ushqimit, gjithçka mori një kthesë tragjike. Orka, që gjithmonë ishte treguar e lumtur me praninë e saj, u bë agresive dhe e sulmoi. Ishte një aksident tronditës që tronditi të gjithë komunitetin dhe shkatërroi shpirtërisht të gjithë ata që e njihnin Jessicën.
Disa besojnë se shkaku i sulmit ishte një lloj xhelozie nga ana e orkës – si të kishte ndjerë se ishte braktisur apo e neglizhuar për shkak të ndryshimit të rutinës nga Jessica. Të tjerë madje thonë, me dhimbje në zemër, se ishte një shenjë e një lloj “tradhtie” – jo në kuptimin romantik, por në marrëdhënien e Jessicës me kafshët. Ajo kishte lënë pas dore orkën e parë që kishte trajnuar, në favor të një tjetër.
Historia e Jessicës mbetet një kujtesë e fuqishme për sa e brishtë mund të jetë besimi dhe dashuria – edhe në botën e natyrës. Na bën të reflektojmë mbi mënyrën se si i trajtojmë krijesat e tjera, mbi kufijtë e dashurisë dhe respektit, dhe mbi faktin se edhe ndryshimet më të vogla mund të kenë pasoja të mëdha.